Στην Ελλάδα 1 στους 2 νέους είναι άνεργος, 22% των νέων είναι εκτός εργασίας εκτός εκπαίδευσης εκτός κατάρτισης. Μέσα σε 5 χρόνια χάθηκαν συνολικά πάνω από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας.
Η προσέγγιση της κρίσης μέσα από τη σκληρή λιτότητα έπληξε την εργασία πλήττοντας ιδιαίτερα τη νέα γενιά.
Η αγορά εργασίας πάσχει κυρίως από την έλλειψη ζήτησης και τον σημαντικό περιορισμό των επενδύσεων συνέπειες της σκληρής λιτότητας αλλά και από τη μη συμπόρευση των απαιτούμενων και των διαθέσιμων ειδικοτήτων στην “Ελλάδα των υπηρεσιών”.
Η ενίσχυση της νεανικής εργασίας, αν και επιδιώχθηκε τα τελευταία χρόνια μέσα από πολλές πρωτοβουλίες της Ένωσης και της Ελλάδας δεν επιτεύχθηκε ποτέ.
Το youth action plan που είναι σε εφαρμογή από το 2012, το youth guarantee που εφαρμόζεται από το 2013, το Youth Employment Initiative (YEI), είναι προγράμματα που είναι ενεργά αλλά που έχουν ως κύρια στόχευση την είσοδο στην αγορά εργασίας ή την εξειδίκευση νέων χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας αυξάνοντας τη ζήτηση.
Η Ελλάδα χρειάζεται έναν νέο περιεκτικό και ολιστικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, χρειάζεται μια νέα προοδευτική στρατηγική για να ενισχύσει την εργασία να προστατέψει τους εργαζομένους και να δημιουργήσει νέες αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.
Χρειάζεται να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στις προσφερόμενες ειδικότητες και τις απαιτούμενες από την εποχή και την αγορά κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα γιατί δεν πρέπει να χαθεί καμία γενιά. Ο ΟΑΕΔ και οι υπόλοιπες υπηρεσίες που έχουν την ευθύνη για τη διαχείριση του εργατικού δυναμικού πρέπει να εκσυγχρονιστούν. Να καταγράψουν άμεσα τις ειδικότητες που ζητούν εργασία και να προβλέψουν τις μελλοντικές απαιτήσεις της αγοράς. Οι όποιες επενδύσεις να στραφούν σε τομείς που η Ελλάδα έχει άνεργο προσωπικό και η εκπαίδευση την ίδια στιγμή να στραφεί προς τους κλάδους που θα έχουν ζήτηση τα επόμενα χρόνια. Ακόμη και σήμερα σχολές με αποφοίτους που έχουν υψηλά ποσοστά ανεργίας συνεχίζουν να δέχονται τον ίδιο αριθμό φοιτητών με πολλά χρόνια πριν όπου οι κλάδοι αυτοί άκμαζαν. Χρειάζεται άμεση και δυναμική σύνδεση της αγοράς εργασίας με την εκπαιδευτική διαδικασία.
2 στους 3 από όσους έχασαν την εργασία τους τα τελευταία χρόνια απασχολούνταν στον ιδιωτικό τομέα. Είναι άνθρωποι που και θέλουν και έχουν τις γνώσεις να επιχειρήσουν. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει μια φιλική χώρα για τη νεανική επιχειρηματικότητα. Πρέπει να δώσε φορολογικά και οικονομικά κίνητρα για κάθε νέα και νέο που θέλει να επιχειρήσει, να καλύπτει τις ασφαλιστικές εισφορές ή μέρος αυτών και να δώσει φοροαπαλλαγές για τα πρώτα χρόνια κάθε νέας επιχείρησης σε περίπτωση που δεν έχει τα αναμενόμενα έσοδα. Η εργασία πρέπει να επιδοτηθεί και να μην τιμωρείται. Οι απώλειες της εθνικής οικονομίας από τις φοροελαφρύνσεις θα είναι σίγουρα μικρότερες από τα έσοδα που θα εισρεύσουν στον κρατικό προϋπολογισμό δεδομένου μάλιστα ότι το 3% του ΑΕΠ της χώρας δαπανάται για την ένταξη μόνο των NEETs
Χωρίς τη δημιουργία όμως νέων θέσεων εργασίας, νέων αξιοπρεπών θέσεων εργασίας θα είναι δύσκολο να αυξηθεί η εργασία. Και νέες θέσεις εργασίας σημαίνει πρωτίστως εθνικές και κοινοτικές επενδύσεις. Χρειαζόμαστε μια εθνική τράπεζα επενδύσεων που θα επενδύει στην καινοτομία αλλά και σε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Μια τράπεζα που θα χρηματοδοτεί την καινοτομία και την τεχνολογία και που θα είναι σύμμαχος του νέου επιχειρηματία. Χρειαζόμαστε κάτι ακόμη πιο καινοτόμο. Χρειαζόμαστε ένα ευρωπαϊκό επενδυτικό fund που θα μετέχει ως επιχειρηματίας σε startups επιχειρήσεις και όλα αυτά σε συνδυασμό με ένα ανανεωμένο και ηλεκτρονικά ενημερωμένο σύστημα δημόσια διοίκησης.
Όλες όμως οι πρωτοβουλίες θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο μια νέας προοδευτικής αντίληψης και πολιτικής για την εργασία. Θέλουμε μια πολιτική που θα ενισχύει την πρωτοβουλία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών για την Εγγύηση Νεότητας που θα την επεκτείνει έως τα 30 και θα επενδύσει περισσότερα στο μέτρο αυτό. Θέλουμε ο κατώτατος μισθός και η ποιοτική εργασία να είναι στοιχεία επιλεξιμότητας για δημόσια έργα και δημόσιες συμβάσεις ώστε ο καλός εργοδότης να ανταμείβεται. Πιστεύουμε στην ανάγκη να προωθηθεί η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού μεταξύ των χωρών της Ένωσης αλλά και των Περιφερειών κάθε Πολιτείας. Διεκδικούμε μια πολιτική που θα επιβραβεύει τις εταιρίες που επενδύουν στην έρευνα και την ανάπτυξη.
Τέλος, είναι ανάγκη όλες οι πολιτικές για την καταπολέμηση της ανεργίας να επεκταθούν και σε όλους όσοι βιώνουν την εργασιακή φτώχεια. Σε όλους όσοι μοιάζουν εγκλωβισμένοι στο επάγγελμα τους και δεν έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση καθώς θεωρούνται εργασιακά ενεργοί αν και τα εισοδήματα τους είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, όπως είναι σήμερα πολλοί νέοι επιστήμονες και ελεύθεροι επαγγελματίες.
