«Κι όπου φοβάται φωνή ν' ακούει απ' το λαό, Σ' έρημο τόπο ζει και βασιλεύει, Κάστρο φυλάει ερημικό, Έχει το φόβο φυλαχτό»
Συντρόφισσες και σύντροφοι ως γραμματέας της Νομαρχιακής μου στο Ρέθυμνο θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ γιατί επιστρέφοντας από εδώ θα μπορώ να κοιτάξω στα μάτια
Την Κατερίνα τη μοδίστρα από το Ρέθυμνο
Το φίλο μου τον μπάμπη τον κτηνοτρόφο από τα Λιβάδια
Τη φίλη τη Βάλια από τα Ανώγεια
Και να τους πω ότι δε θα είσαι ψηφοφόρος μιας χρήσης αλλά θα είσαι ψηφοφόρος καθημερινός, θα μπορείς να αποφασίζεις για τα ψηφοδέλτια σου, θα μπορείς να αποφασίζεις για την κεντρική επιτροπή, θα μπορείς να αποφασίζεις για τον πρόεδρό μας, θα μπορείς να αποφασίζεις για τα μεγάλα ζητήματα του κόμματος, με ποιόν θα συνεργαστούμε, για όλα.. Σας ευχαριστώ πολύ που στηρίξατε την πρόταση την πρόταση του προέδρους μας του Αλέξη Τσίπρα.
Μια πρόταση που είναι όμως κάτι παραπάνω ..Είναι το μεγάλο αίτημα της κοινωνίας μας, η μεγάλη προσδοκία που είναι ορατή σε όλες κι όλους που είμαστε εκεί και γι αυτό δε μας ξένισε ο πρόεδρος. Ο πρόεδρος αντιλήφθηκε, είχε την προσλαμβάνουσα ότι το αίτημα των ανθρώπων είναι να μπορούν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους, να μπορούν να ορίσουν αυτοί και αυτές το μέλλον τους, να μπορούν να πάρουν το κόμμα στα χέρια τους, να μπορούν να αποφασίζουν για μικρά και μεγάλα, να μπορεί οι ίδιοι να ορίζουν το μέλλον της κοινότητάς μας.
Οι μεγάλες αποφάσεις που πήραμε στο συνέδριο μας, στο όνομα της ερωτικής σχέσης κομμάτων και κοινωνίας θα έχουν σημαντική αντανάκλαση και στους δημοκρατικούς θεσμούς μας. Καινοτομήσαμε και πρωτοπορήσαμε σε όλη την Ευρώπη και σας το λέω έχοντας χρόνια εμπειρία ως ακτιβιστής του PES. Είμαστε ριζοσπάστες και καινοτόμοι στη σχέση που χτίζουμε με τα μέλη μας.
Γιατί είναι σχέση που εμπνέει την κομματική κινητικότητα απέναντι στη θεσηλατρεία
Γιατί εφαρμόζουμε πρακτικές που δίνουν στα μέλη μας το πάνω χέρι, αδιαμεσολάβητα, πάνω από τους μηχανισμούς.
Εν αρχή όμως σε ένα συνέδριο είναι η πολιτική.
Είναι στιγμές που η ιστορία εμπνέει τους ανθρώπους, αλλά είναι και κάποιες άλλες, λίγο πιο γοητευτικές. Είναι στιγμές που οι άνθρωποι, οι νέοι άνθρωποι, αναντρανίζουν και γίνονται αυτοί οι εμπνευστές της ιστορίας.
Τώρα είναι μια τέτοια στιγμή.
Είναι η στιγμή, εμείς οι άνθρωποι, που ξέρουμε πως η ιστορία είναι εδώ, ζωντανή, να βγούμε μπροστά και να τη συντάξουμε. Να τη διαμορφώσουμε.
Κι όταν μιλάμε για ανθρώπους, για καθημερινούς ανθρώπους, μιλάμε για την Αριστερά.
Γιατί εμείς ξέρουμε πως είναι το συναίσθημα μιας μάνας που πρέπει να επιλέξει αν θα πληρώσει το ρεύμα, αν θα πληρώσει τη θέρμανση ή αν θα πληρώσει φαγητό για το παιδί της.
Ξέρουμε πώς είναι ένας κτηνοτρόφος να θανατώνει τα ζώα του γιατί δεν έχει να αγοράσει ζωοτροφές να αγοράσει
Ξέρουμε πως είναι το συναίσθημα ενός πατέρα όταν βάζει τη μικρή του κόρη σε μια μισοτρύπια βάρκα για να περάσει το Αιγαίο, ξέρουμε από τι προσπαθεί να τη σώσει
Ξέρουμε πως είναι το συναίσθημα ενός νέου που θέλει να σπουδάσει και δεν το αντέχει οικονομικά και δεν μπορεί.
Εμείς ξέρουμε πως νιώθει ένα ζευγάρι που λόγω των σεξουαλικών προτιμήσεων του δεν μπορεί να τεκνοθετήσει, να παντρευτεί να κάνει οικογένεια.
Ξέρουμε πως νιώθει ένας παππούς που δεν μπορεί να πάρει δώρο στο εγγόνι του, πως είναι το συναίσθημα ενός μικρού επιχειρηματία που κοιμάται αγωνιώντας για το πως θα πληρώσει τους συνεργάτες του, το συναίσθημα μιας νέας κοπέλας που θέλει να ερωτευτεί και μένει ακόμη στο παιδικό της δωμάτιο, που θέλει να παράξει, που έχει χιλιάδες ευρώ στο μυαλό της αλλά μόνο μερικά στην τσέπη της.
Αυτά τα συναισθήματα, αυτές οι ψυχές και τόσες άλλες είναι η δική μας ψυχή μας.
Η ψυχή της Αριστεράς.
Εμείς ξέρουμε όμως κιόλας ότι Οι υποκείμενες ιδέες της καθημερινότητας του χθες είναι ο χάρτινος ουρανός του Pirandello. Ο κόσμος έχει αλλάξει. Κι εμείς σήμερα καλούμαστε να εγκρίνουμε ένα σπουδαίο κείμενο πολιτικών θέσεων, που αντιλαμβάνεται αυτές τις αλλαγές κι ευχαριστούμε την επιτροπή που το συνέταξε.
Ένα κείμενο που λέει ότι ο κόσμος που θα φτιάξουμε θα είναι ένας κόσμος συνεργασίας. Όχι ανταγωνισμού. Ένας κόσμος όπου ο ένας θα δουλεύει μαζί με τον άλλον και όχι για τον άλλον. Μια κοινωνία κοινωνική. Ένα κράτος κοινωνικό γιατί αν ένα κράτος δεν είναι κοινωνικό δε θα υπάρχει.
Που λέει ότι θα πρέπει να σχεδιάσουμε έναν κόσμο όπου το κράτος θα έχει τον απόλυτο κεντρικό σχεδιασμό και που θα (επανα)κοινωνικοποιήσει μέσα, πόρους και εργαλεία που χρειάζονται για τον σχεδιασμό αυτό. Τράπεζες, μεταφορές, ενέργεια, πόρους παραδοσιακούς αλλά και σύγχρονους, όπως τα μεγάλα δεδομένα, που σήμερα η διαχείρισή τους επηρεάζει τους πολλούς, ακόμη και τη Δημοκρατία, αλλά ανήκουν στους λίγους.
Κανένας νέος, μικρός και μεσαίος επιχειρηματίας δεν επιτρέπεται να μένει αποκλεισμένος από τη χρηματοδότηση. Καμία κοινωνία δεν επιτρέπεται να εκβιάζεται από μια αεροπορική εταιρία.
Να αλλάξουμε την αντίληψη για την εργασία. Να την αποσυνδέσουμε από την αξιοπρεπή διαβίωση. Να αποσυσχετίσουμε την αμοιβή της από την ποσότητα του παραγόμενου πλούτου και να τη συνδέσουμε με το κοινωνικό της αποτύπωμα. Κανένας CEO μιας απρόσωπης τράπεζας που παράγει χρήμα, εκμεταλλευόμενη το χρήμα άλλων, ούτε καν την εργασία τους, δεν μπορεί να αμείβεται περισσότερο από μια καθηγήτρια ειδικής αγωγής
Συντρόφισσες και σύντροφοι, καθώς ο χρόνος πιέζει και για να κλείνω..
Εμείς εδώ σήμερα κάναμε ένα μεγάλο βήμα.
Μετατρέψαμε το κόμμα μας σε ένα κόμμα των μελών.
Και τώρα θα μετατρέψουμε και τη δημοκρατία μας σε δημοκρατία των καθημερινών ανθρώπων.
Γιατί απέναντι στον κόσμο των ανθρώπων με τα εκατομμύρια, εμείς πρέπει να παρατάξουμε το κόμμα των εκατομμυρίων ανθρώπων. Απέναντι στο καπιταλιστικό όνειρο του 1%, το σοσιαλιστικό και δημοκρατικό όραμα του 99%. Γιατί μπορεί η Δεξιά να είναι το σύστημα και το χρήμα, αλλά εμείς είμαστε οι άνθρωποι. Και στο τέλος, να είστε σίγουροι, οι άνθρωποι όταν ενωθούν κερδίζουν!
Με τη νίκη συντρόφισσες και σύντροφοι.