Ερώτημα: Βλέπετε την ΕΕ ως το αντίπαλο δέος άλλων μεγάλων δυνάμεων όπως των ΗΠΑ ή της Κίνας και βάζετε και σεις ως προϋπόθεση- στο στρατιωτικό σκέλος- την δημιουργία Ευρωστρατού; Αν ναι με ποιον τρόπο θα δρομολογηθεί κάτι τέτοιο; Αν όχι γιατί;

Το κατά Χαμπέρμας project πολιτισμού της ενωμένης Ευρώπης, βρίσκεται ξανά στο διάττοντα αστερισμό του ευρωστρατού. Κάθε φορά που το πολιτικό απόθεμα της Ένωσης εξαντλείται και μοιάζει ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει τη δύναμη παραδοσιακών γεπολιτικών αντιπάλων ή τη δυναμική νέων παγκόσμιων παιχτών που εμφορούνται των μανδύα χωρών, κάποιος Μακρόν θα εμφανιστεί να θυμηθεί , αυτό που ξέχασε στην κατεχομένη Κύπρο, τη δύναμη των «δικών μας όπλων», του «δικού μας στρατού».

Η πρώτη αποκαθήλωση από το πρωτείο της, έγινε για την πολιτική από το νόμισμα στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Η δεύτερη απειλείται να γίνει από τα όπλα, περνώντας το μήνυμα στους λαούς ότι πρώτα είναι τα οικονομικά και μετά τα λαϊκά συμφέροντα.

Όμως η δύναμη της Ευρώπης είναι άλλη. Είναι η πολιτική, ο πολιτισμός, η  διπλωματία, η ενοποίηση που θα προέλθει μετά από μια ουσιαστική κοινωνική σύγκλιση των χωρών μελών. Για την Ευρώπη δεν υπάρχει αντίπαλο δέος αλλά δυναμικοί συνεργάτες στην προσπάθεια της παγκόσμιας ειρήνης. Η Ευρώπη ενώθηκε για να σιγάσουν οι κάνες.

Η σημερινή πραγματικότητα είναι ότι με τάσεις αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού, με διαλυτικές ακροδεξιές δυνάμεις να αυξάνουν δραματικά τα ποσοστά τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο, δεν μπορεί να εξεταστεί σοβαρά και με αξιώσεις η δημιουργία ευρωστρατού. Ο Ευρωστρατός οφείλει να φέρει το στίγμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ο Ευρωστρατός απαιτεί περισσότερη Ευρώπη, βαθύτερη ΕΕ, η ομοσπονδοποίηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση, αλλιώς, οι απλές δυνάμεις άμεσης και ταχείας επέμβασης θα αποτελεί μία ημιτελής προσπάθεια ανέτοιμη να σώσει τον βιότοπο της γηραιάς ηπείρου.