Το μεγαλύτερο κόστος από τις διετείς παλινωδίες της κυβέρνησης γύρω από το ζωτικό έργο για το Ρέθυμνο του Βόρειου Οδικού Άξονα από ότι φαίνεται δε θα είναι μόνο η καθυστέρηση εκκίνησης του έργου. Εκτός από την επιβολή διοδίων, γεγονός καθόλου αυτονόητο για οδικά έργα σε νησιωτικές περιοχές της Ευρώπης, η θυσία της διαβούλευσης για τη χάραξη του οδικού άξονα με τις τοπικές κοινωνίες το τεχνικό επιμελητήριο και την αυτοδιοίκηση ενδεχομένως να στοιχίσει στο σπάνιο χαρακτήρα του Νομού μας.
Το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία κι αφού είχε εξασφαλίσει από το 2017 τη χρηματοδότηση της ωρίμανσης των μελετών, είχε εκπονήσει κυκλοφοριακές μελέτες πάνω στις οποίες βασίζεται και σήμερα η κυβέρνηση, είχε επιλέξει το οικονομικό και διαγωνιστικό πλαίσιο, το οποίο συνεχίζει επίσης η κυβέρνηση, είχε ολοκληρώσει και την Α φάση της διαγωνιστικής διαδικασίας κατάρτισε και παρουσίασε τρεις τεχνικές λύσεις και καθόρισε την προτιμητέα χάραξη λειτουργικού σχεδιασμού του ΒΟΑΚ. Οι προωθημένες αυτές αναγνωριστικές μελέτες, σε κλίμακα 1:5000, όπως παραδέχονται σήμερα υπηρεσιακοί παράγοντες κι όχι γοναταγραφήματα ή μολυβιές στο χάρτη όπως έλεγε ενόσω άφηνε το χρόνο να περνάει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ήταν έτοιμες να κατέβουν σε διαβούλευση πριν οδηγηθούν να γίνουν ουσιαστικά οριστικές μελέτες που θα κατατίθονταν για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Κι αυτή, η σωστή για τα ζωτικής σημασίας έργα διαδικασία, ήταν αυτή που επέλεξε να σταματήσει η Νέα Δημοκρατία με την εκλογή της και χωρίς κανέναν διάλογο να επιλέξει μόνη της, μέσα σε κλειστά γραφεία, με άγνωστους συνομιλητές, την οριστική χάραξη.
Σήμερα το μόνο που συζητάει όπως έγινε σαφές σε κάθε τόνο στις πρόσφατες ενημερωτικές συζητήσεις εκπροσώπων του Υπουργείου με κατοίκους και μηχανικούς είναι μικρές τοπικές παρεμβάσεις και σε καμία περίπτωση την ίδια τη χάραξη. Δικαίως, από κάθε άποψη λοιπόν, ρεθυμνιώτες καταθέτουν σημαντικές ενστάσεις ως προς τη χάραξη. Τόσο δυτικά της πόλης (από τα Δράμια ως το Γεράνι) όσο και Ανατολικά (από τον κόμβο Αμαρίου έως το Λατζιμά) αγνοήθηκαν χωρίς εξηγήσεις είτε λύσεις που είχαν την κοινή συναίνεση αυτοδιοίκησης και κατοίκων εδώ και χρόνια (Δυτικά) είτε ολοκληρωμένες προτάσεις του ΟΑΚ ή και των τοπικών κοινοτήτων πχ για διαπλάτυνση του σημερινού ΒΟΑΚ ή ακόμη νοτιότερη χάραξη (Ανατολικά) αυτής που επέβαλε η κυβέρνηση, δεδομένης μάλιστα της επιλογής της να αυξήσει σημαντικά το κατασκευαστικό κόστος (γέφυρες και σήραγγες στο τμήμα αυτό υπερβαίνουν το 1 δις ευρώ) και να επιβάλει διόδια. Όλες λύσεις που συνάδουν προφανώς με έναν σύγχρονο αυτοκινητόδρομο αλλά και με το χαρακτήρα που θέλουμε για το Ρέθυμνο.
Έστω λοιπόν και αυτή την ύστατη στιγμή, πολίτες, φορείς, συλλογικότητες, επιμελητήρια και αυτοδιοίκηση πρέπει να πιέσουν ώστε ανοιχτεί παράθυρο διαβούλευσης και για την ίδια τη χάραξη έστω και σε μικρά τμήματα (λιγότερο από το 10% του συνολικού μήκους) που φαίνεται να συγκεντρώνουν τις περισσότερες αντιδράσεις.
Είτε για να πειστούν όλοι ότι η οριστική χάραξη είναι όντως, αν είναι, η καλύτερη επιλογή, είτε για να διορθωθούν σοβαρά λάθη και αβλεψίες που ενδεχομένως να επηρεάσουν το μέλλον του τόπου μας.
Εξάλλου ο όποιος χρόνος χρειαστεί για διαβούλευση δεν πρέπει να θεωρείται χαμένος χρόνος για το έργο αλλά χρόνος που θα λειτουργήσει προς όφελος του Νομού μας Λίγος χρόνος μπορεί να απορροφηθεί κατά τη διάρκεια της κατασκευής οπότε ας αποφύγουμε εκβιαστικά διλήμματα τύπου «ή αυτή η χάραξη ή καμία» ή απαξίωση των ανησυχιών μηχανικών ή κατοίκων θεωρώντας ότι εκφράζουν απόψεις για ίδιον όφελος.