[..] Πρώτη φορά υποψήφιος σε βουλευτικές εκλογές. Το 2019 ήμουν υποψήφιος στις Ευρωεκλογές. Ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Καταφέραμε τότε να επικοινωνήσουμε μία ολόκληρη πολιτική ατζέντα για αυτό που είναι το μεγάλο σπίτι μας, για την Ευρώπη, την Ευρώπη των καθημερινών ανθρώπων όπως λέγαμε τότε. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ τώρα στις βουλευτικές εκλογές άλλο μετερίζι, ίδιες αγωνίες, ίδιες έννοιες, ίδιες ανησυχίες, ίδια τα προβλήματα της νέας γενιάς που αντιμετωπίζει. Θα έλεγα δυστυχώς, ότι είναι πιο βαθιά πια μετά από μία ακόμα κρίση, από το 2019 μέχρι σήμερα. Βιώσαμε όλη αυτή την ιστορία του κορονοιού, μια ιστορία η οποία νομίζω αν μη τι άλλο εκτός των υπόλοιπων ομάδων έπληξε ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους. Πολλές φορές, όταν λέμε νέα γενιά θα είναι καλό να θυμόμαστε και από λίγο μικρές ηλικίες, από τις παιδικές ηλικίες τους ανθρώπους. Σκεφτείτε πόσες γενιές, πόσα παιδιά από αυτά μεγάλωσαν κλεισμένα μέσα σε ένα σπίτι 2 χρόνια και πολύ φοβάμαι θα προκύψουν προβλήματα που θα βρούμε πολύ έντονα μπροστά μας τα επόμενα χρόνια. Εμείς σήμερα ως ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και νομίζω όλοι οι νέοι άνθρωποι, ο καθένας από το μετερίζι του βλέπει, ανησυχεί και προσδοκά να δει πώς το κοινωνικό κράτος που θα πρέπει να στήσουμε και να ενισχύσουμε σε κάθε περίπτωση θα μπορέσει να συμβάλλει ώστε να ξεπεραστούν πολύ σοβαρά προβλήματα, που ίσως αντιμετωπίσει η νέα γενιά τα επόμενα χρόνια, συνέπεια μίας ακόμα από τις πολλές αλλεπάλληλες κρίσεις που βίωσαν οι νέοι.
[…] Αυτός ο <<πόλεμος>> είναι πάντα πολιτικός, πολιτικά πολιτισμένος. Όλοι που είμαστε εδώ, οι τρεις μας, αλλά και συνολικά τα κόμματα μας, προσπαθούν και εμείς προσπαθούμε να εμπνεύσουμε ως γενιά στα κόμματά μας τον πολιτικό πολιτισμό. Με αυτό γνώμονα, το κάνουμε και θα ερεθίζουμε πάρα πολύ τη ΝΔ. Είναι πολλά αυτά που μάς χωρίζουν. Θα προκαλούμε όμως και τους πολίτες, τις Ρεθυμνιώτισσες και τους Ρεθυμνιώτες, τους Κρητικούς συνολικά να πάρουν θέση στα μεγάλα διλλήματα τα οποία έχουν μπροστά τους. Το πώς αποφασίζει κάποιος να εμπλακεί με αυτή τη διακριτή διαδικασία, νομίζω ότι είναι γοητευτικό κάποιος νέος να ασχολείται με την πολιτική από όποια πλευρά της κάλπης και αν είναι. Είτε ως υποψήφιος είτε αυτή που είναι η δική μου αγωνία, το πώς θα μπορέσω να πείσω τα νέα παιδιά να πάνε να ψηφίσουν. Έχω δαπανήσει πολλούς πόρους, κυρίως χρονικούς, ώστε να μιλάω με τη νέα γενιά. Πριν από μερικές μέρες οργάνωσα ένα forum για τη νέα γενιά, βάζοντας στη θέση του ομιλητή νέους ανθρώπους στο Ρέθυμνο. Ήταν η πρώτη φορά που για τη νέα γενιά μίλησαν νέοι άνθρωποι. Ξέρετε, το πολιτικό σύστημα πρέπει να ανοίξει τις πόρτες του στους νέους. Είναι πολύ σημαντικό να ακούσουμε τους νέους, τους πιο νέους από εμάς. Είναι σημαντικό να εμπιστευτούμε τους νέους ανθρώπους. Οι νέοι πια γνωρίζουν τα προβλήματα, γνωρίζουν τις λύσεις, έχουν ταξιδέψει, έχουν μορφωθεί, έχουν αλληλεπιδράσει κοινωνικά. Είναι παιδιά που έχουν δύναμη, έχουν φλόγες στα μάτια τους. Αξίζει να τους εμπιστευτούμε και το λέω αυτό και για εμάς τους πολιτικούς που πρέπει να ανοίξουμε πόρτες στα παιδιά αυτά και για την κοινωνία και για τους πολίτες συνολικά. Πρέπει να δώσουν την ευκαιρία σε νέους πολιτικούς σε όποιον χώρο και αν είναι. Εγώ θα δώσω αυτή τη μάχη, κυρίως τη μάχη αυτή της νέας γενιάς που έρχεται και της δικής μου γενιάς. Εγώ είμαι πολιτικός μηχανικός, ξυπνάω κάθε πρωί στις 7 για να πάω στις οικοδομές μέχρι τις 10-11 και μετά να ασχοληθώ με την πολιτική και ξανά με αυτό και μετά ξανά στο σπίτι. Ξέρετε δεν είναι εύκολο για έναν ελεύθερο επαγγελματία.
[…] Καμιά φορά νομίζω ότι επειδή δεν υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός, συχνά κουμπώνουμε έργα ή πρακτικές πάνω σε ό,τι πρόγραμμα ανοίξει. Δηλαδή, άνοιξε ένα πρόγραμμα με την εκάστοτε χρηματοδότηση, ‘’ας ασφαλτοστρώσουμε και αυτό το πεζοδρόμιο’’ χωρίς να ξέρουμε που πάμε τελικά.
Πιστεύω ότι χρειάζεται ένα γενναίο σχέδιο για την χώρα. Όλα όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια και ιδίως τους τελευταίους μήνες, έδειξαν ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία σε αυτή την χώρα. Αυτό είναι τώρα, το πιο μεγάλο στοίχημα αλλά για να αλλάξει νοοτροπία σε αυτή την χώρα χρειάζεται πολλές φορές να αλλάξει και η γενιά, σε τρόπο αντίληψης, σε πρακτικές και σε
τρόπο προσέγγισης της πραγματικότητας. Χρειαζόμαστε ένα κράτος προσβάσιμο, ένα κράτος ανοικτόσε όλους και ένα κράτος συνεργάτη της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που σημαίνει ένα κράτος ισχυρό, με κοινωνικές δομές.
Ένα κράτος που θα μπορεί ο καθένας και η κάθε μία θα νιώθει ασφάλεια. Αυτά είναι αυτή την στιγμή τα μεγάλα ζητούμενα. Μπορεί να πει κάποιος γονιός ότι εγώ μπορώ και θέλω και αξίζω να μεγαλώσω τα παιδιά μου με ασφάλεια σε αυτή τη χώρα; Πολύ φοβάμαι ότι σήμερα δεν μπορεί να το πει. Πολλές φορές ακούς γονείς, ή τους βλέπεις, τους συναντάς στα χωριά, στις βόλτες, στις περιοδείες που κάνουμε, που έχουν φτάσει σε σημείο να λένε ότι ίσως θα είναι καλύτερο για τα παιδία μου να φύγουν έξω.
Αυτό πρέπει να το αντιστρέψουμε. Δεν υπάρχει αξιοπρέπεια. Αυτή την εποχή των pass, βλέπεις ότι ο κόσμος χρειάζεται να νιώσει ξανά ότι μπορεί να πατήσει στα πόδια του, ότι πρέπει και ότι αξίζει να πατήσει στα πόδια του και ότι οι νέοι άνθρωποι θέλουν να μπουν στα πανεπιστήμια. Δε θέλουν να βλέπουν τις πόρτες των πανεπιστημίων κλειστές για τους νέους και ανοικτές για τους αστυνόμους. Θέλουν τα νέα παιδιά να έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας και ξέρουν ότι για να μπορέσει να γίνει αυτό χρειάζονται αξιοπρεπείς μισθοί. Όχι μισθοί των 780 και των 800 ευρώ.
[…] Ασφάλεια στα πανεπιστήμια δεν προκύπτει με την αστυνόμευση. Όταν αυξήθηκε η αστυνόμευση, αυξήθηκε και η εγκληματικότητα. Η εγκληματικότητα δεν πατάσσεται με την αστυνόμευση. Η εγκληματικότητα πατάσσεται με σημαντικές κοινωνικές παροχές και κοινωνικές παρεμβάσεις, εκεί όπου γεννιέται, στις γενεσιουργές αιτίες της εγκληματικότητας. Αυτό για να μπορέσεις να το κάνεις χρειάζεται να ενισχύσεις το κράτος. Εγώ συμφωνώ απόλυτα στο ότι χρειαζόμαστε εθνικές στρατηγικές και εθνικές πολιτικές, αλλά πρώτα από όλα χρειαζόμαστε ένα διάλογο. Δεν ξέρω αν είναι πού εύκολο να τα βρούμε σε εθνικές πολιτικές, για παράδειγμα με το συντηρητικό κόσμο. Δε βλέπουμε το ίδιο το κράτος. Εμείς πιστεύουμε σε ένα ισχυρό εθνικό σύστημα υγείας. Εμείς πιστεύουμε σε ένα ισχυρό σύστημα παιδείας. Δεν πιστεύουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία μόνο, αλλά και σε ένα κράτος που θα είναι σύμμαχος. Όχι στο λίγο κράτος, αλλά στο περισσότερο κράτος. Στο κράτος αργό. Στο κράτος βοηθό. Άρα, πάνω σε αυτά πρέπει να χτίσουμε την Ελλάδα, στην οποία η νέα γενιά θα μπορέσει να ονειρευτεί ξανά, να προοδεύσει, να ερωτευτεί ξανά, να δουλέψει ξανά, να παράξει. Αυτή είναι τώρα η μεγάλη ανάγκη των νέων αυτής της χώρας και νιώθω ότι εμείς έχουμε την υποχρέωση αυτό να το φέρουμε, να το κάνουμε πράξη. Νομίζω ότι αυτό είναι το μεγάλο επίδικο και το μεγάλο ζητούμενο αυτής της εποχής. Γι’ αυτό λέω ότι τώρα που πάμε σε αυτές τις κάλπες, ας κάνουν οι γονείς ή οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ένα πείραμα. Αυτή τη φορά ας ρωτήσουν αυτοί τα παιδιά τους τι να ψηφίσουν. Να συζητήσουν με τα παιδιά τους. Είναι μια μεγάλη τομή σε αυτή τη χώρα που θα έρθει πρώτα από όλα αλλάζοντας γενιά.
[…] Όταν λέμε για νέα γενιά και νέες πρακτικές , εγώ πιστεύω ότι πρέπει να χτίσουμε πάνω στα καλά που άφησε η κάθε κυβέρνηση που πέρασε. Πριν λίγες μέρες μετά από όσα έγιναν, με το δυστύχημα με το τρένο, ήρθε ο Αλέξης ο Τσίπρας και κατέθεσε για πρώτη φορά ένα σχέδιο για την ασφάλεια στη δημόσια συγκοινωνία και τα δημόσια έργα και ήταν η πρώτη φορά που είπε ‘’Ας κάνουμε και τη διαύγεια για τα δημόσια έργα’’. Άρα, χτίζουμε πάνω σε ο,τι καλό. Να θυμίσω ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που κατήργησε τον υπό κατώτατο μισθό που έφερε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ μαζί . Δηλαδή οι νέοι άνθρωποι, οι κάτω των 25 ετών να πληρώνονται λιγότερο για την ίδια εργασία. Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που το κατήργησε, βάζοντας ουσιαστικά και δίνοντας ουσιαστικά κίνητρο στη νέα γενιά να μείνει και να δουλέψει εδώ. Σήμερα δε χρειάζεται ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ να έρθουν να το επαναφέρουν, διότι πρέπει όλοι να μάθουμε να χτίζουμε πάνω στα καλά που έγιναν.
[…] Καμία ανοχή σε έμφυλη βία. Καμία ανοχή από όπου και αν προέρχεται. Θα είμαστε πάντα με το φερόμενο ως θύμα. Θα είμαστε πάντα υπέρ του να μη μένει σκιά για καμία τέτοια υπόθεση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έκανε αμέσως αυτό που θα έκανε οποιοδήποτε κόμμα δημοκρατικό στην Ελλάδα και αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει οποιοδήποτε δημοκρατικό κόμμα στην Ελλάδα για παρόμοιες περιπτώσεις του παρελθόντος και σε μελλοντικές ενδεχομένως υποθέσεις. Δεν είναι θέμα κομματικής αντιπαράθεσης. Είναι συγκυρία. Για εμένα και πάντα έτσι θα το βλέπω, ως συγκυρία. Δε θέλω να δω καμία σκοπιμότητα από κανέναν πίσω από αυτό, διότι αυτό ενδεχομένως να προκαλέσει ένα φόβο και μία δυσκολία σε οποιαδήποτε γυναίκα ή άντρα ή οποιονδήποτε άνθρωπο ανάλογα με το φύλο του, τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Να του δώσει μία δυσκολία στο να βγει και να μιλήσει όπως, όποτε, όπου θέλει και νιώθει ασφαλής. Καμία ανοχή. Ανοιχτό κράτος. Ανοιχτές δομές, προκειμένου οι άνθρωποι αυτοί να μπορούν να καταγγέλλουν όλα όσα συμβαίνουν. Ένα κράτος το οποίο θα προστατεύει αυτούς που καταγγέλλουν, για να μην έχουμε πάλι ένα κράτος, όπου θα προστατεύει τους Φουρθιώτιδες και θα αφήνει το 12χρονο κοριτσάκι, το οποίο βιάστηκε απροστάτευτο, να πηγαίνουν αυτοί που το βίασαν μέσα στο σπίτι του να το χτυπούν. Δεν είναι μομφή. Είναι μια πραγματικότητα.
[…] Το πόρισμα είναι η ώρα του να βγει. Η ώρα του δεν ήταν να βγει, όταν βγήκε ο κ. Μητσοτάκης και μίλησε για ανθρώπινο λάθος. Το ίδιο βράδυ βγήκε ο πρωθυπουργός και μίλησε για ανθρώπινο λάθος. Εγώ δε λέω ότι δεν υπήρξε ανθρώπινο λάθος, ούτε είμαι ειδικός. Εγώ λέω ότι θα ακούσω τους ειδικούς. Λέω όμως και κάτι άλλο. Πρώτα από όλα η Ρώμη δε χτίστηκε μέσα σε μια μέρα. Δε θα μπορούσε ποτέ να εγκατασταθεί σε όλο το δίκτυο το σύστημα το οποίο θα προστάτευε τη σύγκρουση των τρένων μέσα σε 3-4 χρόνια που κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τελείωσα πολιτικός μηχανικός και η διπλωματική μου ήταν στους σιδηροδρόμους. Από το 2003 συζητούσαμε στο Πολυτεχνείο για το σύστημα τηλεδιοίκησης. Να ορίσουμε πάνω και πρώτα από όλα τι θα πει διαχρονικότητα. Τα τελευταία 25 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνήσει το 20 %. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το 80%. Στη μεταπολίτευση το 10%. Εγώ λέω ότι όλοι έχουν ευθύνες είτε με αυτά που έκαναν είτε με αυτά που δεν έκαναν. Αλλά έχουν και διαχρονικές συμβολές. Το σύστημα τηλεδιοίκησης στη χώρα προχώρησε 80% επί διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
[…] Να αναγνωρίζουμε την πρόοδο αν θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι και να αναγνωρίζουμε τις ευθύνες αν θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι. Έχουν όλοι; Ναι. Το μερίδιο που τους αναλογεί. Ξέρετε όμως και σε τι άλλο έχουμε ευθύνη; Στο ότι δεν κάναμε κάτι παραπάνω. Στο ότι δεν τρέξαμε λίγο πιο γρήγορα και δεν παρεμβήκαμε όσο μπορούσαμε. Για να μπορέσουμε όλοι να φύγουμε από τις χαμηλές προσδοκίες και να κοιτάξουμε ψηλότερα. Το αξίζουμε.
[...] Ο ΒΟΑΚ είναι ένα πολύ σπουδαίο έργο για την Κρήτη, όμως είναι το σπουδαιότερο έργο που μπορεί να γίνει ποτέ για το Ρέθυμνο. Το Ρέθυμνο είναι ο Νομός αλλά και η πόλη, ο αστικός ιστός που δεν έχει άλλες διεξόδους. Δεν έχουμε αεροδρόμιο, δεν έχουμε ακτοπλοϊκή σύνδεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, end of story Η μόνη διέξοδος είναι ο ΒΟΑΚ.
Το έργο αυτό είναι σπουδαίο για δύο λόγους: Πρωτίστως για την ασφάλεια. Τόνισαμε από την αρχή ότι χρειάζεται περισσότερη ασφάλεια σε αυτή την χώρα. Νούμερο δύο, για το άνοιγμα του Ρεθύμνου στον κόσμο, το οποίο μπορεί να γίνει μόνο από τον ΒΟΑΚ.
Μπορώ ως Μηχανικός και ως αντιπρόεδρος του ΤΕΕ να σας κάνω μία πλήρη ανάλυση για το τι έγινε, για το πως τελικά αποδείχτηκε και πως παραδέχτηκε η Κυβέρνηση ότι τα γονατογραφήματα που έλεγε ότι παρέλαβε το 2019, δεν ήταν γονατογραφήματα αλλά προμελέτες. Πως οι μη μελέτες που έλεγε ότι παρέλαβε, ήρθε στο τεχνικό επιμελητήριο Ρεθύμνου και παραδέχτηκε ότι είχε παραλάβει όλες τις κυκλοφοριακές μελέτες απο τον ΣΥΡΙΖΑ. Είχαμε βρεί και τα χρηματοδοτικά εργαλεία καθώς και την αρχιτεκτονική του διαγωνισμού, για την οποία χάθηκαν δύο χρόνια για να επιστρέψει στην αρχική αρχιτεκτονική του διαγωνισμού που είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο και αν με προκαλλεί το παρελθόν, επέλεξα από την αρχή της εκπομπής να μην μπω σε τεχνικά θέματα καθώς οι συνομιλητές μου δεν είναι μηχανικοί και καλύτερα να μην προκύψει ανάγκη να μιλήσω για τον ΒΟΑΚ, γιατί έχω πάρα πολλά να πω στα οποία θα δικαιωθώ σε όλα, ένα, ένα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τον ΒΟΑΚ, κατάφερε να τον μετατρέψει από ένα έργο που θα έδινε τις μεγάλες λύσεις, σε ένα έργο που έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα. Οι κάτοικοι στο δυτικό Ρέθυμνο ανησυχούν, αγωνιούν και βλέπουν ότι η χάραξη που τελικά επιβλήθηκε -με συγχωρείτε για την λέξη, αλλά από την στιγμή που δεν υπήρξε διαβούλευση, είναι επιβαλλόμενη- δεν έχει καμία σχέση με την εκείνη που είχε καταλήξει συλλογικά η περιφέρεια, ο δήμος και οι τοπικές κοινότητες. Η νέα χάραξη δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη του δυτικού Ρεθυμνο. Παρόμοια προβλήματα ίδιας έντασης προκαλεί και η ‘’μπακλαβοποίηση’’ που έχει προκληθεί στο ανατολικό Ρέθυμνο με πολλούς παράλληλους, πυκνούς άξονες, το οποίο θα έπρεπε και θα μπορούσε να έχει αντιμετωπιστεί και λυθεί . Άρα ένα έργο το οποίο θα έδινε λύσεις, προκαλεί προβλήματα.
Ακόμα όσον αφορά το θέμα των κόμβων, για το οποίο έχω γράψει και ένα έντονο άρθρο, λίγο πριν γίνει η συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου, το οποίο απέρριψε και γνωμοδότησε αρνητικά τον κόμβο επί της μελέτης περιβαλλοντικών περιπτώσεων.
Αν συνδυάσετε δύο πολύ σοβαρά ζητήματα για παράδειγμα, το έργο από τα Χανιά ως την Χερσόνησο. Ξέρετε ότι πάρα πολλά κομμάτια μένουν ίδια όπως και σήμερα, ως υφιστάμενα τμήματα; Είναι λογικό κάποια κομμάτια να μένουν ίδια όμως αν επιβληθούν διόδια και ταυτόχρονα δεν κατασκευαστεί ο περιφερειακός δρόμος του Ρεθυμνου, τότε αυτό που θα προκύψει είναι ο βαθύς εγκλωβισμός σε σημείο επικινδυνότητας, με την έννοια της μη διεξόδου της πόλης του Ρεθύμνου.
Μιλάμε για έναν ΒΟΑΚ ο οποίος χρειάζεται να προχωρήσει πιο γρήγορα, χωρίς διόδια για τους μόνιμα διαμένοντες στην Κρήτη όπως εμείς το είχαμε σχεδιάσει. Εγώ δεσμεύομαι και ως Μηχανικός, ότι αύριο στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πιέσουμε και θα παλέψουμε, αν υπάρχει η ευκαιρία, έτσι ώστε να γίνουν άμεσα οι διορθώσεις στις χαράξεις, μέσα από την διαδικασία της κατασκευής ώστε να διορθώσουμε αυτά που η ΝΔ πεισματικά αρνήθηκε να διορθώσει. Πρέπει ο ΒΟΑΚ να γίνει δρόμος λύσεων και όχι δρόμος προβληματισμών.
[...] Τι θα γίνει με το πολεοδομικό σχέδιο στην περιοχή του Ηρακλείου; Ξέρω ότι ο δήμαρχος προς τιμήν του έχει πιέσει πολύ για αυτό. Από την άλλη όμως τι θα γίνει το υφιστάμενο αεροδρόμιο; Εδώ είναι το μεγάλο ζήτημα. Μπορεί αυτό να αντιμετωπιστεί ως ένα έργο πνοής για το Ηράκλειο, για τους Ηρακλειώτες πρώτα από όλα; Μην τα βλέπουμε όλα για τους τουρίστες. Μπορούμε να δούμε τράπεζες γης να ξεφυτρώνουν; Ίσως πρέπει το πολιτικό σύστημα να προλαμβάνει πράγματα. Στο Ρέθυμνο ζούμε το θέμα της επέκτασης του σχεδίου της πόλης. Θα ζήσουμε αργότερα όλοι τα θέματα των πολεοδομικών σχεδίων μπορούμε να τα συζητήσουμε από τώρα; Πρέπει να ξεκινήσουμε νωρίς την διαβούλευση και ως ΣΥΡΙΖΑ μπορούμε να το κάνουμε. Πιστεύω ότι η ΝΔ δεν πιστεύει πολύ σε αυτήν. Είδατε τι γίνεται στον ΒΟΑΚ, κάτι το οποίο εμείς στο Ρέθυμνο το πληρώνουμε, γι αυτό και είμαι αυστηρός με την διαβούλευση. Θέλω τα κόμματα να εμπνεύσουν την συμμετοχή των πολιτών στην λήψη αποφάσεων. Να είναι κορωνίδα της πολιτικής μας πρότασης, ότι οι πολίτες θα συμμετέχουν και θα συνδιαμορφώνουν συνεχώς.
[...] Είμαι μηχανικός και έχω έναν πελάτη ο οποίος αγόρασε μία έκταση τεσσάρων στρεμμάτων στην Κρήτη, στο Ρέθυμνο, στον οποίο πρέπει να στείλω ένα email και να εξηγήσω ότι η φιλο-επενδυτική Κυβέρνηση της ΝΔ έχει κόψει το δικαίωμα της δόμησης των 4 στρεμμάτων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δομήσει στο γεωτεμάχιο του.
[...] Όσον αφορά το ζήτημα της ερημοποίησης της υπαίθρου, αν αλλάξει η Κυβέρνηση και έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει. Πρώτον, θα επιστρέψουμε την δύναμη στους κτηνοτρόφους και τους αγρότες, τους ανθρώπους που ζούσαν την ύπαιθρο και ζούσαν στην ύπαιθρο. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πάρουν την δύναμη στα χέρια τους. Πως; Μέσω απευθείας ενισχύσεων ώστε να μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να ταΐσουν τα ζώα τους -που σήμερα τα σφάζουν επειδή δεν μπορούν- να μπορέσουν να παράξουν και να εξάγουν. Δεύτερον, όσον αφορά το δημογραφικό, για το οποίο έχουμε ένα πλήρες πρόγραμμα, να μπορέσουμε να ενισχύσουμε τις νέες οικογένειες, τις μητέρες με πρόσβαση στους παιδικούς σταθμούς και ενισχύσεις ώστε να μπορέσουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στην χώρα, με αξιοπρέπεια. Εμείς πιστεύουμε στην ύπαιθρο, το έχουμε αποδείξει. Οι άνθρωποι στον ορεινό όγκο πιστεύουν ξανά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί ξανά να δώσει λύσεις.