Άρθρο του Θοδωρή Δουλουμπέκη, μέλους ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ κι αντιπροέδρου ΤΕΕ Ρεθύμνου στην εφημερίδα Ρέθεμνος
Καμία από τις πολυεπίπεδες αναπτυξιακές προοπτικές της Κρήτης και ειδικά του Ρεθύμνου δε θα μπορέσουν να μεγιστοποιηθούν χωρίς πρώτα να αναπτυχθούν πλήρως τα μεγάλα έργα υποδομής του νησιού. Αυτή η κοινή πεποίθηση όλων των κρητικών αποτέλεσε και για το ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία τη βάση πάνω στην οποία ξεδίπλωσε την πολιτική του για τις υποδομές στην Κρήτη με αποτέλεσμα μεγάλα αναπτυξιακά έργα είτε να ολοκληρώνονται ενώ ήταν για δεκαετίες παγωμένα (πχ Κάθετος οδικός Άξονας Ηρακλείου Μοιρών) είτε επιτέλους να δρομολογούνται οριστικά (πχ νέο αεροδρόμιο Ηρακλείου, ΒΟΑΚ, κ.α.).
Δυστυχώς η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη - Καραμανλή δείχνει, περιέργως, να μη συμμερίζεται αυτή τη λογική.
Το πιο σημαντικό, για παράδειγμα, αναπτυξιακό έργο υποδομής για το Ρέθυμνο, ο Βόρειος Οδικός Άξονας, που θα ένωνε με ταχύτητα και κυρίως ασφάλεια την περιφερειακή μας ενότητα με τα πύλες εισόδου κι εξόδου του νησιού σε Ηράκλειο και Χανιά, χωρίς καμία αιτιολογία πάγωσε. Κι αυτό ήταν πολιτική επιλογή. Η κυβέρνηση αντί να παραδεχτεί γενναία από την αρχή την πρόοδο που είχε συντελεστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ (εκπόνηση τριών τεχνικών λύσεων για τον καθορισμό προτιμητέας χάραξης λειτουργικού σχεδιασμού του ΒΟΑΚ, έναρξη κατάρτισης φακέλου του έργου για την προτιμητέα λύση, ωρίμανση όλων των απαιτούμενων μελετών και την προετοιμασία δημοπράτησης -2017ΣΕ07100013 -, επιλογή του οικονομικού πλαισίου που εξασφαλίζει την απαιτούμενη κρατική χρηματοδότηση, επιλογή του διαγωνιστικού πλαισίου για τη δημοπράτηση του έργου, ολοκλήρωση της Α’ φάσης της διαγωνιστικής διαδικασίας και στην οριστικοποίηση του καταλόγου των προεπιλεγέντων υποψήφιων αναδόχων ) επέλεξε ύποπτες αντιπολιτευτικές παλινωδίες με αποτέλεσμα να χαθούν δυο χρόνια και τελικά να επιστρέψει στην προτεινόμενη χάραξη που χαρακτήριζε αρχικά ως σκίτσα και στη συνέχεια της ίδιας διαγωνιστικής διαδικασίας που είχε ξεκινήσει επί ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Κι ενώ σήμερα θα έπρεπε να συζητάμε για τη δυνατότητα το έργο να ενταχθεί στο ταμείο ανάκαμψης που προέκυψε λόγω κοροναιού ώστε να κατασκευαστεί αμιγώς ως δημόσιο έργο, ουσιαστικά βλέπουμε το έργο παγωμένο και την ολοκλήρωσή του να κείται μακράν του 2025 που είχε προγραμματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Δεν είναι όμως δυστυχώς μόνο ο ΒΟΑΚ. Το επόμενο διάστημα πρέπει με κάθε τρόπο να προχωρήσουν ή και να ολοκληρωθούν δρομολογημένα έργα όπως ο ΑγιοΒασιλιώτικος συνδετήριος άξονας, ο Αμαριώτικος δρόμος αλλά και σημαντικά υδραυλικά έργα, όπως το Φράγμα του Πλατύ Ποταμού που θα ενισχύσει την αρδευτική ικανότητα του Νότιο Ρεθύμνου αλλά και του κάμπου της Μεσαράς καθώς και το διυλιστήριο του φράγματος των Ποταμών που θα ανακουφίσει υδροδοτικά το Βόρειο τμήμα της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου (Μυλοπόταμος και Ρέθυμνο). Και τα δύο αυτά υδραυλικά έργα πνοής για το Ρέθυμνο, που δρομολόγησε και χρηματοδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ, παραμένουν προκλητικά, σχεδόν παγωμένα, μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία.
Πέρα όμως από τους σημαντικούς οδικούς άξονες (ΒΟΑΚ και συνδετήριοι Βορά Νότου) στο Ρέθυμνο αλλά και τα υδρο/αρδευτικά έργα που θα ενισχύσουν κάθε παραγωγικό κλάδο στο νησί καθώς και τον τουρισμό και τις εξαγωγικές δυνατότητες, το επόμενο διάστημα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στα έργα που θα προστατέψουν την περιφέρεια από την έντονη κλιματική αλλαγή που δείχνει τα τελευταία έτη μέσα από τις πολύ έντονες βροχοπτώσεις να έχει επιφέρει μόνιμες παραμορφώσεις στο κλίμα. Πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σημαντικά τεχνικά έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, αλλά και μελέτες οριοθέτησης και διευθέτησης ρεμάτων και ποταμών που θα εξασφαλίζουν την ελαχιστοποίηση της επίδρασης της μόνιμης αλλαγής του κλίματος στις ζωές των κατοίκων και των παραγωγών αλλά και τη βιωσιμότητα των μεγάλων έργων που θα πρέπει να εκτελεστούν ή εκτελούνται στο Νησί (ΒΟΑΚ, Αεροδρόμιο κλπ).
Βέβαια προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω, για να ολοκληρωθούν τα μεγάλα έργα υποδομής του Νησιού που παγώνουν από την εκλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και να σχεδιαστούν τα επόμενα είναι, είτε να αλλάξει αν μπορεί η κυβέρνηση την αναπτυξιακή της φιλοσοφία είτε αν δεν μπορεί ή δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της προκειμένου να το κάνει, πράγμα μάλλον πιθανό, να αλλάξει επιτέλους η ίδια η κυβέρνηση. Γιατί στους ρεθυμνιώτες και τους κρητικούς αξίζουν περισσότερα από τα παγωμένα έργα που ροκανίζουν τις αναπτυξιακές προοπτικές του τόπου και των ανθρώπων του.